مدل منطق فازی در تخمین قابلیت‌انتقال آبخوانها مطالعه موردی: دشت تسوج

Authors

  • احد حبیب زاده کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی
  • عبدالله حسین پور کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی
  • عطا الله ندیری استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز
  • علی کلانتری اسکویی کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی
  • هیراد عبقری استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
Abstract:

این مطالعه یک مدل منطق فازی مرکب نظارت شده  (SCFL)برای تخمین قابلیت­انتقال در آبخوان دشت تسوج ارائه می کند. تخمین قابلیت­انتقال به ویژه در آبخوان ناهمگن بسیار پرهزینه و وقت گیر است. در این مطالعه، برای تخمین قابلیت­انتقال با استفاده از داده های هیدروژئولوژیکی و ژئوفیزیکی از مدل های فازی مانند ممدانی(MFL)، لارسن  (LFL)  و ساگنو (SFL) استفاده شد. این مدل ها، نتایج مشابهی در تخمین قابلیت­انتقال در دشت تسوج ارائه دادند.  لذا به جای انتخاب مدل برتر از مدل SCFL برای برای ترکیب نتایج سه مدل منفرد فازی استفاده شد. برای استفاده همزمان از مزایای هر سه مدل مذکور، ترکیب غیر خطی از خروجی مدل های فازی برای ایجاد یک مدل منطق فازی مرکب نظارت شده به کار گرفته می شود. مدل مذکور از یک شبکه عصبی مصنوعی برای تخمین قابلیت­انتقال بر اساس خروجی سه مدل فازی استفاده می کند. نتایج نشان داد مدل SCFL ارائه شده، توانست نسبت به روش های مدل منطق فازی مرکب ساده، که از روش ترکیب کننده خطی سود می بردند، بهتر عمل کند. همچنین نتایج نشانگر برتری نتایج مدل SCFL نسبت به هر یک از مدل های فازی بودند.    

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مدل منطق فازی در تخمین قابلیت انتقال آبخوانها مطالعه موردی: دشت تسوج

این مطالعه یک مدل منطق فازی مرکب نظارت شده  (scfl)برای تخمین قابلیت­انتقال در آبخوان دشت تسوج ارائه می کند. تخمین قابلیت­انتقال به ویژه در آبخوان ناهمگن بسیار پرهزینه و وقت گیر است. در این مطالعه، برای تخمین قابلیت­انتقال با استفاده از داده های هیدروژئولوژیکی و ژئوفیزیکی از مدل های فازی مانند ممدانی(mfl)، لارسن  (lfl)  و ساگنو (sfl) استفاده شد. این مدل ها، نتایج مشابهی در تخمین قابلیت­انتقال در...

full text

مقایسه کارآیی مدلهای عددی و هوش مصنوعی در مدیریت آبخوانها (مطالعه موردی: دشت تسوج)

مدیریت آبخوان همانند هر سیستمی نیاز به شناخت کامل آن و پیش بینی شرایط آیند? آن دارد که این کار با مدلسازی سیستم مورد نظر امکان پذیر است. امروزه روش معمول در مدلسازی منابع آب استفاده از مدلهای عددی است. در دهه های اخیر به سبب پیچیدگی و خصوصیات غیرخطی سیستمهای آب زیرزمینی مدلهای هوش مصنوعی در مدلسازی و مدیریت آبخوانها مورد آزمایش قرار گرفته اند. هدف این تحقیق استفاده و مقایسه مدلهای عددی و هوش مص...

15 صفحه اول

پیش بینی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل منطق فازی مرکب نظارت شده (مطالعه ی موردی: دشت مشگین شهر)

ارتقاء اطلاعات کمی به بهبود پیش‌بینی پارامتر‌های برف کمک می‌‌کند. تاکنون تعاملات بین اندازه­ی پیکسل به ‌صورت محدود بررسی‌شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر قدرت تفکیک مکانی بر روی پیش‌بینی عمق برف از طریق آزمون تجربی روابط بین مدل‌های رقومی ارتفاع و پارامترهای مؤثر در مدل‌سازی عمق معادل برف با قدرت تفکیک مختلف و با استفاده از مدل رگرسیون چندمتغیره می‌باشد. به همین منظور ابتدا با استفاده از رو...

full text

تعیین مدل پهنه بندی اکولوژیکی مناطق مستعد احیاء بیابان با استفاده از منطق فازی (مطالعه موردی: دشت سیستان)

امروزه یافتن مکان یا مکان­های مناسب برای ایجاد یک فعالیت در حوزه جغرافیائی معین، جزء مراحل مهم طرح‌های اجرایی، به ویژه در سطح کلان و ملی به شمار می‌رود. جهت انتخاب مناطق بیابانی مستعد احیاء، یکی از مناسب­ترین ابزارها، استفاده از مدل­های رایانه­ای است. تاکنون مکان­یابی با استفاده از منطق فازی و سیستم­های اطلاعات جغرافیائی در زمینه‌های تخصصی مختلف انجام شده است، با توجه به نیاز این حوزه مطالعاتی ...

full text

توسعه مدل‌های هوش مصنوعی مرکب در برآورد قابلیت انتقال آبخوان، مطالعه موردی: دشت تسوج

پارامترهای هیدروژئولوژیکی از جمله قابلیت انتقال یکی از مهمترین پارامترهای ورودی در مدل‌سازی آبهای زیرزمینی است که عموماً تعیین آن برای نقاط مختلف آبخوان با هزینه‌های فراوانی انجام می‌گیرد. آبخوان دشت تسوج یکی از آبخوانهای حاشیه دریاچه ارومیه می‌باشد که در دهه اخیر با افت سطح آب زیرزمینی مواجه شده و نیازمند مدیریت کمی و کیفی است. بنابراین، در این تحقیق به عنوان مرحله اول، از مدل‌های منطق فازی، شب...

full text

توسعه مدل های هوش مصنوعی مرکب در برآورد قابلیت انتقال آبخوان، مطالعه موردی: دشت تسوج

پارامترهای هیدروژئولوژیکی از جمله قابلیت انتقال یکی از مهمترین پارامترهای ورودی در مدل سازی آبهای زیرزمینی است که عموماً تعیین آن برای نقاط مختلف آبخوان با هزینه های فراوانی انجام می گیرد. آبخوان دشت تسوج یکی از آبخوانهای حاشیه دریاچه ارومیه می باشد که در دهه اخیر با افت سطح آب زیرزمینی مواجه شده و نیازمند مدیریت کمی و کیفی است. بنابراین، در این تحقیق به عنوان مرحله اول، از مدل های منطق فازی، شب...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 24  issue 1

pages  209- 223

publication date 2014-06-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023